გამოიწერეთ ჩვენი ბიულეტენი

ორგანიზაციის სასიცოცხლო ციკლი

ადიზესის მეთოდოლოგია ეფუძნება ძირითად პრინციპს, რომ ორგანიზაციებს, ისევე როგორც ცოცხალ ორგანიზმებს, აქვთ საკუთარი სასიცოცხლო ციკლი და ავლენენ პროგნოზირებად და განმეორებად ქცევის გამოვლინებებს მათი ზრდისა და ასაკის მატებასთან ერთად. ორგანიზაციული განვითარების თითოეულ ეტაპზე ორგანიზაცია აწყდება უნიკალური გამოწვევების წინაშე. რამდენად კარგად მართავს მათ ორგანიზაციის მენეჯმენტი, რამდენად წარმატებით ახორციელებს ის ცვლილებებს, რომლებიც აუცილებელია ეტაპიდან საფეხურზე ჯანსაღი გადასვლისთვის, განსაზღვრავს ამ ორგანიზაციის საბოლოო წარმატებას ან წარუმატებლობას.

ორგანიზაციის სასიცოცხლო ციკლის გატარება არ არის ტრივიალური ამოცანა. მენეჯმენტის მეთოდებმა, რომლებიც წარმატებამდე მიგვიყვანს ერთ ეტაპზე, შეიძლება გამოიწვიოს წარუმატებლობა მეორე ეტაპზე. სცენიდან ეტაპზე გადასვლა მოითხოვს ფუნდამენტურ ცვლილებებს ლიდერობის სტილსა და მენეჯმენტის მეთოდებში. აუცილებელია ოსტატურად იპოვოთ ბალანსი კონტროლსა და მოქნილობას შორის, უნიკალური ორგანიზაციის განვითარების თითოეული ეტაპისთვის. ლიდერები, რომლებიც ვერ ხვდებიან, რა უნდა გაკეთდეს (და რა არ უნდა გააკეთონ), შესაძლოა აჩერებენ თავიანთ კომპანიებს ან გააწირონ ისინი ნაადრევი დაბერებისთვის.

სასიცოცხლო ციკლის თეორია საშუალებას გვაძლევს განვასხვავოთ კომპანიის ნორმალური პრობლემები (პრობლემები, რომლებიც ბუნებრივია განვითარების ამჟამინდელი ეტაპისთვის) არანორმალური და პათოლოგიურისგან და ასევე გვაძლევს პასუხს კითხვაზე „რა უნდა გავაკეთოთ იმისათვის, რომ კომპანია მივიტანოთ?“ მისი სასიცოცხლო ციკლის აყვავების ეტაპი.

ორგანიზაციის სასიცოცხლო ციკლის ეტაპი

შეყვარებულობა და ჩვილობა
რა უძღვის წინ ოჯახის შექმნას და ბავშვის დაბადებას? ეიფორია, ვნება, სიყვარული, რომანტიკა. ანალოგიურად, კომპანიის დაბადებას წინ უძღვის გიჟური გატაცება იდეისადმი, მისი შემქმნელის ენთუზიაზმი და მონდომება. ისეთი შეგრძნებაა, თითქოს რაღაც მაგიურ ტრანსშია ჩაფლული. ის იმდენად არის შთაგონებული და ღრმად ერთგული თავისი იდეისადმი, რომ 100%-ით დარწმუნებულია ყველა სირთულის გადალახვაში, რომელიც შეიძლება წარმოიშვას გზაზე. ეს გაცნობის ეტაპია.
მოდი, მოდი
როგორია კომპანია Go-Go-ს ეტაპზე? ეს არის წარმატებული, ჩამოყალიბებული ორგანიზაცია, რომელიც მყარად დგას ფეხზე და ყველაფერში მხოლოდ ხელსაყრელ შესაძლებლობებს ხედავს.

ის ძალიან ჰგავს ცნობისმოყვარე ბავშვს, რომელმაც ახლახან ისწავლა სიარული და ცდილობს სამყაროს აღმოჩენას. ასეთი კომპანიების დამფუძნებლები სრულიად ივიწყებენ Infancy-ის რთულ პერიოდს და, წარმატებებით შთაგონებული, ცდილობენ განახორციელონ კიდევ ერთი 1000 და 1 იდეა. "რატომაც არა?" – ეკითხებიან საკუთარ თავს სხვა ტიპის ბიზნესის ყიდვისას ან სხვა „სუპერ მნიშვნელოვანი“ გარიგების გაფორმებისას, რომელზეც უარს ვერ ამბობდნენ.

ასეთი უგუნურება ხშირად უბრუნდება ლიდერებს. ფინანსური რესურსების მარცხნივ და მარჯვნივ გაფანტვით კომპანიები ხშირად გაკოტრდებიან ადრე თუ გვიან.
ახალგაზრდობა
იმისათვის, რომ კომპანია გადავიდეს Go-Go-ს სცენაზე და გადავიდეს ახალგაზრდულ ეტაპზე, ის უნდა გახდეს უფრო მართვადი და პროგნოზირებადი. ამისათვის მან უნდა გადავიდეს სამეწარმეო მენეჯმენტიდან პროფესიულ მენეჯმენტზე.

ორგანიზაციისთვის და მისი დამფუძნებლისთვის ეს გარდამავალი პერიოდი, ალბათ, ყველაზე რთული და მტკივნეულია. ეს გამოწვეულია ავტორიტარული ცენტრალიზაციისგან დეცენტრალიზაციისკენ მკვეთრი ნახტომით. ამ ასაკში კომპანია ჰგავს ქვეყანას, რომელიც აბსოლუტური მონარქიიდან კონსტიტუციურზე გადასვლას გადის. მაშ რა არის მსგავსება?

Let's Go სცენაზე მონარქის ძალაუფლება, ისევე როგორც დამფუძნებლის ძალაუფლება, შეუზღუდავია. და მმართველობის ფორმის შესაცვლელად მას ეს ძალაუფლების გაზიარება სჭირდება, ე.ი. ნაწილობრივ კარგავს კონტროლს.

დელეგირების აუცილებლობა აიხსნება იმით, რომ კომპანიის მასშტაბები შეიცვალა: ის ახლა ძალიან დიდი, რთული და უკონტროლოა. კონკურენცია ცხელებული ტემპით იზრდება. ბაზარი იცვლება საათობრივად. და ამ პირობებში ხელით კონტროლი აღარ მუშაობს. ის მენეჯერები, რომლებიც ამას აცნობიერებენ, აძლევენ საკუთარ თავს და ქირაობენ პროფესიონალ მენეჯერებს. ვინც ნივთებს ბოლო წუთამდე ათრევს, ცეცხლს თამაშობს. ყოველივე ამის შემდეგ, კონსტიტუციური მონარქიის ნაცვლად, ქვეყანა შეიძლება გახდეს რესპუბლიკა და თავად მმართველი რისკავს ღელეზე დარჩენას.

ყვავის
ყველა კომპანია ისწრაფვის აყვავებისკენ, მაგრამ ყველა ვერ აღწევს ამას. რა არის Prime და რა მახასიათებლებს ახასიათებს კომპანია თავისი სასიცოცხლო ციკლის ამ პერიოდში?

აყვავება ხდება მაშინ, როდესაც ორგანიზაცია აღწევს ბალანსს ეფექტურობასა და ეფექტურობას, ორგანიზაციულ თვითკონტროლსა და მოქნილობას, ინტეგრაციასა და მეწარმეობას, სინქრონულობასა და რისკის აღებას, ხარისხსა და რაოდენობას შორის. ფორმა (რას ვაკეთებთ) და ფუნქცია (როგორ ვაკეთებთ) დაბალანსებულია ასეთ ორგანიზაციაში. გარდა ამისა, მას აქვს სტრატეგიული ხედვა და არ კარგავს ყურადღებას დეტალებზე. ამრიგად, კომპანია არის ოპტიმალური წარმატების მდგომარეობაში.

მთავარი პრობლემა ისაა, თუ როგორ უნდა დარჩეს ამ ეტაპზე, მიუხედავად ყველა ცვლილებისა, რომელიც კვლავ ხდება. იმისათვის, რომ კომპანიამ განაგრძოს აყვავების გამოცდილება, ეს მდგომარეობა უნდა შენარჩუნდეს. თქვენ არ შეგიძლიათ დაისვენოთ, არაფერი გააკეთოთ და მოიმკით წარმატების სარგებელი. იმისათვის, რომ ეს წარმატება იყოს გრძელვადიანი, საჭიროა უწყვეტი მუშაობა.
არისტოკრატია
რაც უფრო უახლოვდება კომპანია არისტოკრატიის სტადიას, მით უფრო ნაკლებად სასურველი ხდება ცვლილება. მოქნილობის დაქვეითება, რომელიც დაიწყო ბლუმის ეტაპზე, თავს იგრძნობს. ყველა შესაძლო რისკის მინიმიზაციის მიზნით, ორგანიზაცია იყენებს მხოლოდ იმ შესაძლებლობებს, რომლებიც ხელშესახებ შედეგებს იძლევა მოკლევადიან პერიოდში. ამდენად, ის არ ითვისებს ახალ ტექნოლოგიებს, არ იჩენს ინტერესს ინოვაციური პროექტების განხორციელებით და არ იპყრობს ახალ ბაზრებს. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ის კარგავს სამეწარმეო სულისკვეთებას, რამაც ახლახან მიიყვანა იგი წარმატების მწვერვალზე.

სამომავლოდ ცვლილებების შემცირება და ინოვაციების ნაკლებობა იწვევს ორგანიზაციას ბიუროკრატიული დომინანტური ზეწოლის ქვეშ, ხდება არაკონკურენტუნარიანი და კარგავს ბაზარს.

ჯადოქრებზე ნადირობა
მიუხედავად იმისა, რომ ორგანიზაცია ჯერ კიდევ ლიკვიდირებულია არისტოკრატიის სტადიაზე, ჯადოქრებზე ნადირობის პერიოდში (სალემი ქალაქი/ადრეული ბიუროკრატია) ფულადი სახსრების ნაკადი სწრაფად მცირდება. ეს გამოწვეულია იმით, რომ პროდუქციაზე გაძვირების გამო კომპანია ბაზრის წილს კარგავს. მისი პროდუქცია ასევე არ არის მოთხოვნადი, რადგან ისინი არა მხოლოდ ძალიან ძვირია, არამედ მოძველებულია. კონკურენტები არამარტო ფეხზე დაგვედგა, არამედ გადააბიჯეს და ბევრად წინ წავიდნენ.

გაყიდვების ნაკლებობა კომპანიას რადიკალური ნაბიჯებისკენ უბიძგებს. ის სწრაფად ამცირებს ფასებს, ამცირებს ხარჯებს, ათავისუფლებს ადამიანებს და ზღუდავს გარკვეულ საქმიანობას. თუმცა ეს მხოლოდ აუარესებს ისედაც კრიტიკულ მდგომარეობას და კიდევ უფრო ასუსტებს P-ს და P-სთან ერთად შიდა ინტეგრაციას (I). სასოწარკვეთილების გამო, ყველა უბედურების დამნაშავეების სასოწარკვეთილი ძებნა იწყება.
ბიუროკრატია და სიკვდილი
ბიუროკრატიული კომპანია არსებობს ორი მიზეზის გამო: მისი დაფინანსება შესაძლებელია როგორც პოლიტიკოსების, ასევე სახელმწიფოს მიერ. ფაქტობრივად, ის არის მიჯაჭვული, რადგან ეს არის ხელისუფლების წარმომადგენლები ან პოლიტიკოსები, რომლებიც მას აწვდიან საკვებს - ხელოვნურად ახანგრძლივებს სიცოცხლეს. რა ინტერესი აქვთ ბიუროკრატიის „პატრონებს“? მათ სურთ დასაქმება. გაამართლებს თუ არა ასეთი ორგანიზაცია თავის არსებობას, არც ისე მნიშვნელოვანია.

ასეთ კომპანიას მომავლის ხედვა არ აქვს. ის არ ახორციელებს სტრატეგიულ ცვლილებებს და გრძელვადიან გეგმებს. ის არ იძლევა რეალურ შედეგებს, რადგან მისი რეალური კლიენტები არიან ისინი, ვინც ავსებს მის ბიუჯეტს. მყიდველები, სამწუხაროდ, აქ არ შედიან.