კომპანიის პოზიცია სასიცოცხლო ციკლში განისაზღვრება ორი ფაქტორით: მოქნილობა (P და E) და თვითკონტროლი (A და I).
როდესაც ორგანიზაცია იზრდება, (P) და (E) უფრო ძლიერია ვიდრე (A). იუნოსტში, ადმინისტრატორების (პროფესიონალი მენეჯერების) მტკიცე ხელით, შესაძლებელია კომპანიაში წესრიგის აღდგენა. შემდეგი, იმისათვის, რომ კომპანიამ განაგრძოს ზრდა და ცვლილება, (E) უნდა დაბრუნდეს სცენაზე. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ორგანიზაცია ვერ მიაღწევს თავის აყვავებას.
აყვავების პერიოდში ფორმა და ფუნქცია დაბალანსებულია. კომპანია არის ამავე დროს მოქნილი და კონტროლირებადი, ეფექტური და ეფექტური როგორც მოკლე, ასევე გრძელვადიან პერსპექტივაში.
მოკლევადიან პერსპექტივაში რომ იყოს ეფექტური, ორგანიზაციას უნდა ჰქონდეს (P), ე.ი. შედეგის მიღება მომხმარებელთა მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით. მოკლევადიან პერსპექტივაში რომ იყოს ეფექტური, კომპანიამ უნდა გაამარტივოს თავისი სამუშაო - შეასრულოს (A) როლი. გრძელვადიან პერსპექტივაში რომ იყოს ეფექტური, ის უნდა გახდეს პროაქტიული, ე.ი. იცოდე არა რა უნდა გაკეთდეს ხვალ, არამედ რა უნდა გაკეთდეს დღეს ხვალინდელი დღის გათვალისწინებით. ამისათვის მან უნდა შეასრულოს სამეწარმეო როლი (E). და ბოლოს, გრძელვადიან პერსპექტივაში რომ იყოს ეფექტური, ის ორგანული უნდა იყოს. ეს მოითხოვს ინტეგრაციას (I) - ურთიერთნდობისა და პატივისცემის კლიმატს. აუცილებელია ისეთი კულტურის კულტივირება, რომელშიც შიდა კონფლიქტები კონსტრუქციულად წყდება, მინიმუმამდე დაიყვანოს შინაგანი დაშლა.
თუ (E) სუსტდება, კომპანია კარგავს მოქნილობას და იზრდება კონტროლი და, შესაბამისად, ცვლილებები მცირდება. ორგანიზაციას არ შეუძლია მოემსახუროს თავისი მომხმარებლების ცვალებად საჭიროებებს. შემოქმედებითი სულის დაკარგვას მიჰყავს იგი გვიანი აყვავებიდან დაცემამდე და საბოლოოდ არისტოკრატიამდე. ასე იწყება დაცემა.